Był sobie raz Oskar, co w jednym miejscu długo nie pozostał,
on pędzi, on goni, on frunie, on gna,
z pociągiem Tuwima chce być za pan brat.
"Tak to to, tak to to, tak to to, tak to to, tak"
Wichru kreator,
tornado reformator,
cyklonu admirator,
grona pędziwiatrów inicjator.
Daremne mamine proszenia,
daremne błagania,
na nic "Zwolnij chłopcze" wołania.
On nura przed siebie,
by dalej, by szybciej,
by wyżej skok dać.
Cóż mi tu robić,
Cóż mi tu czynić,
tylko los wie....
tylko los receptę zna :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz