Wiem, jest już luty a ja powinnam była to zrobić przynajmniej miesiąc temu. Ale czasu było mało, i dzień był krótki i kolejne puzzle trzeba było układać lub plastelinę lepić.
Jednak co powinnam była zrobić miesiąc temu a robię dziś to podsumować poprzedni rok, i opowiedzieć Tobie syńciu co się u nas zmieniło. A zmiany są, a są, są....
Dziś układamy puzzle już 40-elementowe, za które również niania bardzo Cię chwali. Dziś potrafisz wysłuchać czytanej Ci bajki nawet pół godziny. Kiedy pomyślę o tym samym czasie sześć miesięcy temu to sytuacja była zupełnie inna, całkiem inna, ogromnie inna, niesamowicie inna...
Dziś mówisz mi:
"Mamuś ty jesteś taka moja" a ja wołam do Pana Boga "Chwilo trwaj" :)
"Mamuś zapytaj mnie gdzie byłeś" i po krótkim sprostowaniu mówisz "...gdzie byłem" a mi się chce płakać.
"Mamuś możesz mi pomóc?"
"Mamuś możesz mi otworzyć?"
"Mamuś, kto tak położył kubek na książce?"
Dziś sam biegniesz do toalety rano i żadne wpadki nam raczej nie grożą...
Dziś przesypiasz większość nocy. A jeszcze rok temu budziłeś się na przynajmniej jedną butlę mleka, po którą trzeba było lecieć na dół z na wpół otwartym okiem.
Dziś już nie ma tego co było kiedyś.
Dziś zaczynasz czytać co jest największym dla mnie niepojętym etapem bo nie chciałam abyś uczył się czytać tak wcześnie. Zapytaj kiedyś tatusia to Ci opowie jak bardzo byłam na "nie". Nie dało się bo od dawna próbujesz czytasz wszystko wokół, więc zamiast pozwolić Ci czytać jak leci, pomogłam Ci nauczyć się czytać poprawnie. Efekt tej pomocy zbił mnie z nóg absolutnie.
Ale wiesz co mnie najbardziej cieszy. Wiesz prawda, bo już się powtarzam. Tak tak, to, że przybiegasz do mnie i pokazujesz, że tasiemka ułożyła się w "U" a rurka do napoju w "Z", ścinki z kartek, które tak starannie wyciąłeś w "L" wąż prysznicowy uformował "S" a kamień ma kształt trapezu a inny rombu.... Magia dla mnie...
Ciekawe co przyniesie na ten rok? O czym będziemy pisać za te naście miesięcy?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz